Kemalettin Tuğcu

[Siyabend]

Kemalettin Tuğcu, (d. 27 Aralık 1902 - ö. 19 Ekim 1996), Türk öykücü. İstanbul'da doğan Kemalettin Tuğcu, sakat doğduğu için dedesinin Çengelköy'deki köşkünde, toplumdan uzak hazin ve yalnız bir çocukluk dönemi geçirdi. Hiç bir okula gitmedi ve babasının kitaplığında okuduğu çeşitli kitaplar ile kendi kendini yetiştirdi. 13 yaşlarında iken şiirler ve öyküler yazmaya başladı.

1928 yılında Türkiye Yayınevi'ne girerek redaksiyonel çalışmalarda bulundu. 1936 yılında da kuruluşun başına geçerek profesyonel bir şekilde öykülerini yayınlatmaya karar verdi. Kendine branş olarak çocuk edebiyatını seçti. Bütün öykülerinde fakirliği, sefaleti, kendi imkanları ile ayakta durmayı ve başarıyı işledi. 80 sayfayı geçmeyen öyküleri, uzun dönem gençliğin elinden düşmeyen kitaplar oldu. Tuğcu'nun "Baba Evi" gibi bazı eserleri de senaryolaştırılarak televizyon filmlerine konu oldu.

Kemalettin Tuğcu'nun babasının iki kez yaralanmış ve emekliye ayrılmış binbaşı olduğu ve annesinin ise çok güzel keman çalan bir evhanımı olduğu şeklinde bilgiler vardır.