Ne az şükür eder oldum Rabbim
Yüzündeki çizgiler ömrünün ağırlığını taşır teyzem...
Bir tas sıcak yemek midir içini ısıtıp yüzüne tebessümler konduran...
Ah teyzem şükürsüzlük edip isyankar tavırlar edindiğim için özür dilerim !
Mutluluğu sen öğret çorak kalplere!
Affola demek düştü bu katı kalbime .
Sıkıntısı derdi tasası az olan bir yaşam şükürü de azalmış bir yaşamdır.
Ne az şükreder olmuşuz.
Rabbim sen Rahmasın istemeyene verensin ki isteyene zaten verirsin verdiklerin altında ezildik şükürünü eda edemedik edemezdikde zaten az kalırdı şükürler ne kadar etsekde verdiklerinin yanında
Rabbim ne az teşekkür eder olduk sana
Bir arkadaşımıza yaptığımız teşekkür yanında
Bir gün ayağımız takıldı kaldıda düşünce yere kaldıran arkadaşa nasıl teşekkürler ettik bilensin
Soracaksın elbet ben sana arkadaşın kadardamı yardım etmedinde bana bu kadar teşekkür etmedin diye
Affola
Unuttuk gaflete daldık fazla dalldırma bizi rabbim
Affola
Af eyle rahimsin aff edensin biliriz güven dik fazla umut ettik yolun ortasında gidemedik umidimiz korkumuzu geçti hani mümin umut ile korku arasınıda bir yol tutacaktı onu bile beceremedik..
Sen affetmezsen ne olur halimiz af eyle bizi ...