I-Ching

[Siyabend]

I-Ching'i biz batılılara çekici kılan özelliği, öncelikle bizim anlayışımıza ters düşen bazı gerçekleri az bulunur bir açıklıkla önerebilmesidir. I-Ching, alışılmadık diliyle günlük yaşantımızdan çok kopuk gözüksede doğal ve sezgisel yaklaşımı aslında tümdengelimli, mantıksal düşüncemizin tamamlayıcısıdır. I-Ching'e göre değişim her yerde ve her şeyde bulunan devamlı, sonsuz bir güçtür. Bu gücü ve onun gelişim sürecini anlayabilen kişi, durumu gerçekten kavramış demektir. I-Ching'in başarıları şimdiye dek pek çok kez kanıtlanmıştır.

Örneğin insanın bütünlük ve düzene olan ihtiyacını keşfeden ilk psikolog C.G. Jung, görünüşte birbiriyle ilgisiz olaylar arasındaki bağlantıyı eşlemlilik (senkronite) terimiyle adlandırdığında, I-Ching'i göz önünde bulundurmuştu.

I-Ching'le kuracağımız ilk ilişki, tüm sistemi anlamaya yönelik olmamalıdır. Jung'un I-Ching'in benzersiz psikolojisi diye adlandırdığı olguyla yakınlaşmamız yeterlidir. Özleri Antik Çin Stiline dayandığından, hexagramlar çiçekli, süslü ve karmaşık olmalarına karşın son derece güncel ve ana konulardan bahsederler.

I-Ching'in en önemli amacı, bütün ontolojik sistemlerde olduğu gibi kendini bilme ve tanımadır. Prensiplerine ve metoduna uyulursa I-Ching, biraz kararlılık ve mantığın da yardımıyla herkes için geçerli bir bilgi ve esin kaynağı olabilir.

[Siyabend]

I-Ching'in Kökleri

I-Ching kadar uzun ve farklı çalışmaların pek azı hiç kesintisiz bir tarihe sahiptir. Ünlü Bilge Fu Hsi'nin ana 8 trigramı (isimleri büyük olasılıkla Çince bile değildi) keşfettiği bilindiğine göre, orijinlerin 25.000 ile 5.000 yıl öncesine dayandığı söylenebilir.

Kral Wen kendisini kıskanan bir imparator tarafından onbir yıl boyunca hapsolana dek, yani İ.Ö.1150'lerde, trigramların iki ayrı düzenlemesi kullanılmaktaydı. Kral uzun hapis yıllarını, I-Ching'i felsefi yönden geliştirmekle geçirdi. Bunu da 8 trigramı, 64 altı çizgi hexagramına eklemekle ve her birine yorumlar katmakla başardı.

Hexagramların ardındaki mantık ve mistik felsefeyi de etraflıca yorumladı. Onun çalışmaları I-Ching hakkında en öğretici kaynaklardan biri olarak kaldı ve seneler içinde geliştirildi.

Wen'in oğlu Tan, hexagram yorumlarına yenilerini eklediyse de, bu yazarların çalışmalarını okullarda işlenir hale sokan Konfiçyüs'tür. I-Ching'i ilk kez Değişim olarak adlandıran ve bundan pek çok çalışma üreten de yine Konfiçyüs'ten başkası değildir.


Taoculuk
I-Ching felsefesinden asla ayrı tutulamayan Taoculuk, Yin Yang'ın birbirini hem tamamlayan hem de karşı çıkan prensiplerinden oluşmuştur. Yin ve Yang birbirlerini hem yaratır, hem de ilişkilerinin sürekli sil baştan oluşmasıyla çift taraflı bir tüketiciliğe yol açarlar. Uydukları temel kural hayattaki tek kesinlik olan değişim öğesidir. I-Ching de sonsuz değişimi esas alır. 64 hexagramın her birini, Yin'den Yang'a veya tersine doğru değişen 6 çizgi haline getirir. Böylece hexagram adım adım bambaşka bir konuma geçer. Güç, her hexagramda çocukluktan doruk dönemine (climax) ve sonraları düşüş noktasına dönüşürken izlenebilir