Yollar Islaktı Ağlıyordun

Hayatımıza örnek alacağımız hikayeler
Cevapla
Newroz
Yönetici
Yönetici
Mesajlar:1097
Kayıt:06 Ara 2006 16:10
Ruh Hali:Huzurlu
Cinsiyet:Kadın
Yollar Islaktı Ağlıyordun

Mesaj gönderen Newroz » 06 Eyl 2009 21:32

Kurumus ve sararmis yapraklarini ayaklarimla sürükledigim bir sonbahar sabahi görmüstüm seni ilk kez. Hayalimsiydin… Yani gözlerindeki parlaklik gercek gibi gelmiyordu bana. Ve bir o kadar da güzeldin. Yagmur gibi güzeldin, rüzgar gibi. Sonra kayboldun…

Seni tekrar göremeyecegimi sanarken yeniden karsima ciktin. ilk güngü hayalimsiliginle. Ve ilk günkü güzelliginle. Önümden öylece yürüyüp gittin. Yollarda hala sari yapraklar vardi. Yani daha gec kalmamistim senin icin. Ama sen önümden gecerken öylece bakakaldim. Agzimi acip sana seslenmeyi istedim, yapamadim.

Ertesi gün yine ayni yerde bekledim. Belki yeniden gecersin diye. Ama gelmedin. Bir ay falan oldu sanırim seni her gün ayni yerde bekledigim. Artik yollarda yapraklar yoktu. Bembeyaz kesilmisti heryer. Soguktu, buz gibiydi ve saydamdi gözlerin gibi. Ben üsürdüm seni beklerken. Üsürken yine üsürdüm. Ve yine beklerdim. Ve sen… Sen yine gelmezdin. Bense hep gelecegin günü hayal ederdim, hayalimsi görünüsünü.

Soguk rüzgarlar esiyordu. Uzaklardan biri geliyordu. Evet… O sendin. Birden kanimin isindigini hissettim. Atkin rüzgarda savruluyordu, omzuna dökülen saclarinla beraber. Ayni dans eder gibiydiler. iyice bana yaklasmistin. Ve ben emindim kendimden konusacaktim seninle. Önümden gecerken seslendim Bakar misin? Dönüp bakmadin bile bana. Yikilmistim. Kanimin sicakligi bitmisti. Yollar bembeyazdi. Sen hayalimsi.

Aradan aylar gecmisti. Ben artik ayni yerde seni beklemiyordum. Bir gün o yerden gecmek istedim. Yavasca adimladim yollari. Yollar simsicakti kavruluyordu. Seni bekledigim yere dogru ilerliyordum. Birden ilginc biseyi fark ettim. Sen benim bekledigim yerdeydin. Birini bekliyordun. Ben sasirmistim.

Sonra önünden gecip gidecekken seslendigini duydum. Bakar misin? demistin. Ayni benim aylar öncesi sana dedigim gibi. Ben hemen yanina geldim. Buyrun dedim. Sen suratima sapikmisim gibi bakarken anladim duyduklarimin hayal oldugunu.

Yillar sonra… Kurumus yapraklarini ayaklarimle sürükledigim bir sonbahar sabahi yeniden gördüm seni. Hayalimsiydin. Ama önceleri gibi degildi. Gözlerindeki parlaklik kaybolmustu. Yüzün bembeyazdi solmustu. Tutamadim kendimi Merhaba dedim. Sen yine dönüp bakmadin. O halinle bile senin cok güzel oldugunu düsünüyordum. Ama bakmadin bana iste tipki seneler önceki gibi.

Yollar islakti, agliyordun.

Sen… agliyordun.

Ben… ölüyordum.


Cevapla

“Hikayeler” sayfasına dön