Hediye

[ZAGROS]

HEDİYE

Karla örtülmüş sokakta sağa sola koşuşuyor ve rastladığı kişilere. avuc unda tuttuğu şeyi gösteriyordu,
- Bak, abla ne verdi!..
Hâdiseyi başından itibaren görmüş,''fakat ne olduğunu tam anlayamamıştım Okuldan çıkan liseli kızlardan birisi yanına yaklaşmış ve yanağına bir öpücük kondurup, küçük avuçlarına bir şeyler bırakmıştı. Beş-altı yaşlarında olduğu anlaşılan yavrucuk, kızın arkasından şaşkın şaşkın baktıktan sonra büyük bir sevinçle yerinden fırlamış ve belki de şimdiye kadar kendisine verilen o tek hediyeyi, başkalarına göstermek istemişti.
Sıra bana gelmiş olmalı ki, gülen gözlerle yüzüme bakıp aynı aynı cümleyi

tekrarladı:
- Bak, abla ne verdîi.
O değerli hazinesine duyduğum merakla küçücük ellerini aralayıp baktım. Soğuktan morarmış avuçlarında, erimeye başlayan bir kartopu tutuyordu. Hem de dizlerine kadar kara gömülmüş bir vaziyette.
Çocuk, hızla kaybolmakta olan hazinesini birkaç kişiye daha göstermek arzusuyla koşarak yanımdan uzaklaştı, Sokağın ilerisindeki bakkala onun kim olduğunu sorduğumda
- Anne ve babasını bir kazada kaybetti, dedi. Ona "Mahallenin Yetimi"
derler

alıntı