Zaman...

[fatih.akdemir]

Zaman...

Herşeyin devası olan zaman
Bir kez daha vurgun yedim sevgiden yana
Yaralarım yine kanamakta
Bu seferki hepsinden vahim
Yüregim bir volkan misali kasıp kavrulmakta
Asi rüzgar bile dindiremedi içimdeki yaraları
Ne şarkıların bir anlamı kaldı...
Nede yazdığım şiirlerin eski tadı...
Duygularımı mısralara döktiren ilham perim
Nerelerdesin???
Sensiz yapamıyorum, başaramıyorum
Sensiz şiirler yaşamıyoki,
Her zaman duygularını anlatacağın iki şey var diyodun...
Kağıt ve kalamin diyodun...
Sen gittin mürekkebim yazmaz oldu...
Elim ayağım tutmaz oldu...
Dizlerim bedenimi taşımaz oldu...
Bu aşk beni derinden vurdu
İki kurşun atsaydın bedenime
Gidiyorum deyişinden fazla acıtmazdu canımı inan!!!
Beni yıkan o tek kelime oldu
-Gidiyorum!!!
Gitmek kolaydı belkide
Sevgim yüce dağlar kadar
Bunu yüklenmek bir başıma
O kadar zorki!!!
Sevgimi sensiz seninle yaşıyorum...
Fırtınalarımı unutturacak zaman
Biraz zaman...
Biraz sabır...
Sabırla bekliyorum o zamanın gelişini
Ne zaman gelir yada gelirmi hiç bilemem...