“KASIMPAŞA’DA DOĞDU, İTTİHATÇI OLDU”
ABD’de buffalo yetiştiricilerinin, çimento kartellerinin lobilerine göre oyları bir o yana bir bu yana kayan milletvekillerinden oluşan alt komisyon kimselerin haberinin olmadığı bir karar alıyor.
Biz kendi meclisimizde kımıl zararlılarla ilgili alt komisyonlarda görüşmeleri TRT’de büyük bir heyecanla izliyormuşuz ve kararlarını çok merak ediyormuşuz gibi.
Bir alt komisyon kararıyla yatıp kalkıyoruz.
Bu alt komisyon kararına göre büyükelçimizi çağırıyoruz.
Üzerine buffalo yetiştiricilerinin çıkarlarını savunan parlamenterlere kızıp “gerekirse Türkiye’de kaçak çalışan Ermeni işçilerin ülkelerine geri gönderebileceğinizi” ifade ediyoruz, ironik bir şekilde “tehcir ettik, yine ederiz” diyoruz “devlet ciddiyetiyle” başbakanın ağzından.
O zamanlar sormazlar mı “2010’da kıytırık bir alt komisyon kararına tepki olarak bunu yapan bir devlet 1915’te ne yapmaz ?”
“Devlet refleksi” dedikleri bu olsa gerek, 95 yıldır aynı refleks...
Kaç Dahiliye Nazırı, kaç Harbiye Nazırı geldi geçti, Talat Paşa’lardan Kasımpaşalı Tayyip Paşa’lara nice sadrazam geçti.
Madem “Dersimgibiyapmalı”cı Onur Öymen’den, Canan Arıtman’la aynı noktaya gelecektiniz, niye o kadar uğraştınız, parti kurdunuz, üstelik Canan Hanım’a göre Ermeni asıllı birini cumhurbaşkanı seçtiniz ?
Ne uluslar arası hukukta, ne de insan vicdanında bir yeri olmayan, sadece bizde bazı emekli diplomatlarda olduğu anlaşılan ve 1964 başta olmak üzere çeşitli defalar başvurulmuş bu “mütekabiliyet esası”nı büyük devlet adamlığı mı sandınız ? Kayıtsız olarak en zor şartlarda üç kuruşun peşinde ekmek paralarını çıkarmaya çalışanlara mı gürlüyorsunuz ? Siz değil miydiniz ben simit sattım diyen, dar gelirlinin halinden anlarım diyen ?
Geleceğiniz yer Onur Öymen’in yanıydıysa niye bu kadar zahmet ettiniz ?
Osmanlı mirasını sahipleneceğim diye niye Talat Paşa’ların, Enver Paşa’ların avukatlığına soyunuyorsunuz ? Sarıkamış’ta bu kadar Müslüman eri bile bile telef eden bir kafanın Ermenilere güllerle gittiği kandırmacasına nasıl inanabiliyorsunuz ? Biz Enver’lerin, Talat’ların, Doğu vilayetlerine Ermeni tehciri ve katliamlarını sevk ve idare etmek için gelen Teşkilat-ı Mahsusacıların, Ermeni kafilelerine yollarda saldıranların değil, Ermenileri evlerinde saklayan, onları koruyanların torunlarıyız, olmak istiyoruz.
Bırakınız da şu an vatanlarından binlerce kilometre uzakta, Uruguay’da, Kanada’da, dedelerinin hayatlarında duymadıkları ve bilmedikleri yerde yaşamak durumunda kalanlar için bir “one minute” diyelim, dedeleri için bir damla göz yaşı dökelim, “yanınızda olamadık”, “rahatsızdık” diyemedik diye üzülelim.
Gözyaşlarımız bitti mi sandın ?
