Hindi Çin'deki Savaş

Tarihteki ilginç olaylar
Cevapla
Kullanıcı avatarı
Siyabend
Belawela Muhtarı
Belawela Muhtarı
Mesajlar:19658
Kayıt:15 Eki 2006 12:05
Ruh Hali:Mutlu
Cinsiyet:Erkek
Burç:Kova
Takım:Galatasaray
Hindi Çin'deki Savaş

Mesaj gönderen Siyabend » 12 Şub 2008 20:47

Hindi Çin'de 30 Yıl Süren Savaşın Başları
1945, Fransa ve ABD Hindi Çin'de

Dünyanın iki büyük devletini berbat bir yenilgiye sürükleyen, hükümetlerinin düşmesine yol açan ve gereksiz ve trajik bir biçimde bir milyonun üzerinde insanın ölümüne yol açan politik kararlara bir göz atmadan bu "fiyaskolar" koleksiyonu tamamlanmış sayılmaz... Bu kararlar Hindi Çin savaşının orijinal temelleridir...

1945'de Pasifik'teki politik paradigma bugün birçok kişinin kavradığından çok daha acayip ve karmaşıktı ve tuhaflığın odak noktası da Hindi Çin'di.

Olayın başlangıcı 1940 yıllarının Fransa'sına, Almanların yıldırım saldırısından önce Fransızların yürüttüğü o feci altı hafta kampanyasından sonra uğradıkları acı yenilgiye kadar gidiyor. Bununla birlikte tüm Fransa Alman işgali altına girmemişti aslında savaş sırasında Fransa saf değiştirmişti de denebilir. Kuzey Fransa ve Paris'le birlikte kıyı bölgeleri doğrudan işgal edilmişti ama Fransa'nın geri kalanı işbirlikçi bir hükümet tarafından yönetilmeye başlanmıştı.

1940-44 yılları arasında dünyanın her tarafındaki Fransız birlikleri faşistlerin saflarında savaşmak durumunda kalmışlardı. Bu utanç verici çöküşten sonra Fransız sömürgelerindeki yöneticiler bir seçim yapmak zorunda kaldılar ve hemen her durumda faşistlerin tarafını seçtiler, en azından ufukta bir Müttefik donanması görünmediği sürece.

Böylece 1940 sonlarında Japonlar Çin'e karşı yürütmekte oldukları savaşı güçlendirmek için Fransa'nın sömürgesi olan Hindi Çin'de deniz ve hava üssü kolaylıklarından yararlanmayı "rica ettiklerinde" işbirlikçi Fransız Vichy hükümeti bu isteği kabul ederken neredeyse bir zil takıp oynamadığı kaldı.

1941 ortalarında Japonlar açıkça Hindi Çin'i işgal ettiler ve en ufak bir direnişle karşılaşmadılar. Ve bundan sonra da hikayenin gerçekten ender rastlanan bölümü geliyor... bundan sonraki dört yıl boyunca Fransız yöneticiler, bürokratlar, askeri personel ve polis güçleri Japonlarla tam bir işbirliği içinde oldular. Gerçekte Pasifik bölgesinde Japonların yanında yer almışlardı.

Ama 1944'e gelindiğinde Pasifik'teki durum değişmeye başlamıştı. İlginç ve pek görülmeyecek bir operasyon sonucunda Amerikan deniz piyadeleri Ho Si Minh liderliğindeki Vietnam ulusal güçleriyle ilişkiye geçerek lojistik ve eğitim desteğinde bulunmayı önerdiler. 1945'de artık bu güçler kuzey Hindi Çin'de Japon kuvvetlerine karşı müthiş bir savaş yürütüyorlardı. Denizde de İngiliz donanması Japonların üslerini ve limanlarım bombalıyordu. Bu sıralarda Fransızların sesi soluğu çıkmıyordu.

Belki de dönüm noktası Roosevelt'in ölümüydü, çünkü ABD Başkanı Japonlarla yaptıkları işbirliğinin karşılığında Fransızların ödeyeceği bedelin Hindi Çin yarımadasındaki sömürgelerini kaybetmek olacağım açıklamıştı. Amerikalılar savaştan sonra özgür ve bağımsız bir Hindi Çin görmek istediklerini söylüyordu.

Amerikalılar savaşın bitmesinden sonraki bir yıl içinde Filipinler'in de bağımsızlığına kavuşacağına söz vermişlerdi ve böylece bölge politikasına da uygun düşüyordu. Bu kritik vaatler Batı emperyalizmine karşı Doğu'nun özgürlüğü için savaştığını söyleyen Japon propagandasına karşı devreye sokulan etkili silahlardı.

Japonya'nın teslim olmasıyla birlikte Çin, Burma ve Endonezya'da önemli sayıda Japon birliği mahsur kaldı. Aynı durum Hindi Çin için de geçerliydi. Ho Si Minh'in yönetimindeki ulusal güçler, Amerikan deniz piyadelerinin de tam desteğiyle, Hanoi'ye girdi ve burada özgür ve bağımsız bir cumhuriyet kurulduğunu ilan etti.

Vietnam tarihinin bu dönemi ve ABD ile olan ilişkileri bugün bir hayli karışık yorumlara ve yanlış değerlendirmelere konu olmaktadır. Gerçekte Ho Si Minh'in daha o zamanlar Stalin ve Mao ile ittifak içinde Hindi Çin'e komünizmi getirmeye kararlı olup olmadığı tartışılmaktadır. Bu konudaki gerçeği belki de hiçbir zaman bilemeyeceğiz ama daha sonraki haftalar evdeki hesabın çarşıya uymadığını gösteren iyi bir örnek oluşturmaktadır.

Bir süre sonra, bazı yönetsel sorumlulukları üstlenmek, on binlerce Japon esirini teslim almak ve kamplara yerleştirmek üzere İngiliz birlikleri karaya çıktılar. Ho birçok kez Amerikan Anayasasından ve Abraham Lincoln'un konuşmalarından alıntılar yaparak kendi ülkesi için istediği modeli ortaya koydu ve savaştan sonra da Hindi Çin'in bu doğrultuda kalkınmasını sağlamak için Amerikalılardan yardım talebinde bulundu.

Amerikalı danışmanlar sosyalist olmasına rağmen Ho Si Minh ile birlikte çalışabileceğini ama Hindi Çin'deki Fransız sömürge yöneticilerinin yozlaşmış bulunduğunu ve bir an önce onlardan gayri resmi bir şekilde kurtulmak gerektiğini bildirdiler.

Ve ardından da Fransızlar geldiler.

Yabancı lejyon birliklerini de içeren Fransız kuvvetleri ağır bir Alman aksanıyla konuşan yeni askere alınmış tecrübesiz birliklerden oluşuyordu. Böylece onlar da Hindi Çin'deki kalabalık askeri nüfusa karıştılar. Amerikalıların desteğinden İngilizlerin kontrolüne ve ardından Fransızların ortaya çıkmasına uzanan bu karmaşık geçiş döneminde gerçekten çok tuhaf ve dikkat çekici bir olay meydana geldi.

Esir kamplarındaki Japon askerleri serbest bırakıldı, silahlan da geri verildi ve sokaklara salınarak güvenliği sağlamaları istendi. Batılıların özgürlük ideallerini paylaşan bir halka küçültücü bir şey söylenecekse eğer, işte burası tam yeriydi. Özgürlük için savaşan insanların güvenliğini sağlamak için acımasız bir düşman ortalığa salınmıştı.

Fransızlar Hindi Çin Cumhuriyetini kabullenmeden önce biraz ileri-geri laf ettiler ama İngilizlere benzer bir şekilde bir Fransız Milletler Topluluğu'nun parçası olacağına ilişkin söz verilince seslerini kestiler. Çok ilginç bir şekilde ve savaş alanındaki yüksek rütbeli askerlerin her birinin itirazına ve Vietnam halkının kendi kaderini tayin etmeye kararlı olmasına rağmen Truman Fransızların bölgeyi yeniden işgal etmesini destekledi.

Truman, savaş sonrasında Fransa ile ilişkiler açısından DeGaulle'ün bunu önemli bir sorun haline getirdiğini belirtiyor ve düşmanla işbirliği yapsın veya yapmasın Fransız ulusal gururunun bütün sömürgelerin geri verilmesini gerektirdiğini söylüyordu. DeGaulle'ün gösterdiği duyarlılığın yanı sıra Ho Si Minh de savaş sonrası dönemde güçlenmekte olan Mao'nun komünistlerini ülkeye davet etmeye hazırlandığına göre Truman'ın gösterdiği yol akla uygun görünüyordu.

Böylece gelişmeler bu yolda ilerledi. Amerikan ve İngiliz desteği ve danışmanları Hindi Çin'den ayrıldı, Fransa da bölgedeki işgal kuvvetlerini yeniden oluşturup durumunu güçlendirmesinin ardından Ho Si Minh ve hükümetini sıkıştırmaya başladı. (Bu arada ABD ve İngiltere'nin şiddetli protestolarının sonucunda Japon askerleri de sokaklardan geri çekmişti.) 1946'nın sonunda Ho Si Minh Fransızlarla işbirliği yapmanın her türlü bahanesini bir kenara koyarak Hanoi'den kaçtı ve gerilla savaşı kaldığı yerden yeniden başladı.

Artık en azından Fransızların komünist tehdide karşı dile getirdiği görüşler dikkate alındığında ABD açık bir şekilde Fransa'nın yanındaydı. Truman Doktrinini oluşturmaya çalışan ABD için Fransa'nın Ho'yu bastırma çabalarına askeri destek vermesi mümkün değildi. Buna karşılık Ho da bir süre sonra silah ve cephane sağlayabileceği tek kaynağa Çin'deki komünistlere ve Stalin'e yöneldi. Oysa Çin Vietnam'ın tarihsel bir düşmanıydı.

Bu ateşin sönmesi için otuz yıl süren bir savaşın geride kalması gerekecekti. Aslında her şey şu paradokstan ortaya çıkmıştı: II. Dünya Savaşı'nda ABD'nin yanında yer alan bir halkın yok edilmesi için aynı savaş sırasında ABD'ye karşı savaşan Fransız yönetimine destek verilmişti...


Cevapla

“Tarihteki İlginç Olaylar” sayfasına dön