Bu iki ismi son dönemde kamuoyu sıkça gündemine alarak işlemişti. Münevver Karabulut İstanbul’da vahşi bir cinayete kurban gitmişti. Ceylan Önkul ise Lice’de askerler tarafından öldürüldü. Her iki cinayete baktığımızda batı ve doğuda nasıl bir gerçekle yüz yüze olduğumuz açıkça görülüyor.
Önce basının tavrına bakalım. Google göre Münevver Karabulut cinayetiyle ilgili 1 milyon 520 bin haber, yazı yayınlanmış. Lice’de bedeni parçalanan 12 yaşındaki Ceylan için ise 390 haber, yazı çıkmış. Bu rakamlar bile Kürt ve Türk meselesinin hangi bir çıkmazda olduğunu anlatıyor. Ceylan bir Türk kızı olsaydı basının tavrı yine böyle olur muydu?
Münevver Karabulut Türkiye’nin kalantor ailelerinden birisi olan Garipoğlu ailesinin oğulları tarafından hunharca katletilmiş cesedi testere ile parçalanarak bir çöp konteynırına atılmıştı. Garipoğlu ailesi 197 gün çocuklarını adaletten saklamış, teslim etmemişlerdi.
Münevver hunharca katledildikten sonra Türk basını tarihinde belki de ilk defa onurlu yayın politikasına imza attı. Cinayeti sürekli gündemde tutmuş, katilin yakalanması ve cezalandırılması için polis, emniyet, yargı ve hükümete baskı kurdu. 197 gün sonra Cem Garipoğlu teslim olmasına rağmen basının cinayete olan ilgisi halen devam ediyor.
Ancak 12 yaşındaki Kürt bir kızın cinayete kurban gitmesinde Türk basını sınıfta kalmıştır. Birkaç haber ve onurlu yazarın dışında Ceylan’ı gündeme getiren olmadı.
Doğuda devlet güvenlik güçlerince çocukların öldürülmesi neredeyse rutin bir uygulamaya dönüşmüş durumda. Çocuklar İçin Adalet Çağrıcıları Grubu’nun raporuna göre, 1989 yılından 2009’a kadar güvenlik güçleri tarafından 415 çocuk öldürüldü. Rapor, çocukların hemen hepsi Kürt ilerinde öldürüldüğüne dikkat çekiyor.
Ceylan henüz 12 yaşında küçücük bir çocuktu. Doksanlı yıllarda boşaltılan köylerine yeni dönmüşlerdi. Hayalleri henüz tanımlanamayan bir patlayıcı türüyle paramparça edildi. Ailesi parçalanan bedenini çevreden ve yapıştığı ağaç gövdelerinden toplayıp bir battaniyeye koydular.
Ceylan’ın bedenin paramparça edildiği bir anda ölüm sessizliğine bürünen Türk basını, asker, korucu ve polisin yanında yer almıştır.
Ceylan olayı yeni dönem siyaseti, yeni dönem Kürt-Türk ilişkisinin turnusol kağıdıdır. Basın camiasında pek kimsenin görmediği bu caniyanet Kürtlerin vicdanını, belleğini, duygu ve düşünce dünyasını derinden sarsmış ve etkilemiştir.
Tıpkı Hakkari’de polisçe kolu kırılan Cüneyt olayında olduğu gibi, Diyarbakır’da yedi yaşında katledilen Enes, Kızıltepe'de 13 kurşunla vurulan Uğur Kaymaz, adı Hogır diye Özel timlerce kafası kesilen, TİT mahreçli bombayla Diyarbakır’da bir parkta katledilen Zilan, Şilan ve daha niceleri…
Yıllar önce kamyonculuk yapan bir kişi Irak'a yük taşırken Cizre'de yaşadığı bir olayı anlatmıştı. Olay şöyle: Cizre’de bir kamyon küçük bir çocuğu ezerek öldürmüştü. Şoförü savcılığa çıkartırlar, herkes tutuklanmasını beklerken şoför elini kolunu sallayarak adliyeden çıkar. Herkes merakla savcının nasıl serbest bıraktığını merak eder ve sorar. Şoför, savcının kendisine “Zaten büyüdüğünde terörist olacaktı, daha terörist olmadan temizlemişsin işte, çek evine git” dediğini söyler. Belki de mizansen yada abartıdır. Ama mesele Kürtler olunca devlet, hukuk ve emniyet bir başka çalışır olmaktadır.
Basın ve medya ordusunun Ceylan'ın şahsında Kürt evlatlarının ölümlerine ve öldürülmelerine sessiz kalmaları aslında yaşanan her ölüme ortak olduklarının kanıtıdır. Kürdistan'da çocukların sistematik bir biçimde öldürülmesi ve basının bu ölümleri görmezden gelmesi sistemli bir politikanın parçasıdır. Türk medyasının bu sinsi katliama ortaklık ettiğini Kürt halkı hiçbir zaman unutmayacaktır...
ANF NEWS AGENCY
Münevver ve Ceylan
Re: Münevver ve Ceylan
Diliyorum ki Münevver Karabulut cinayeti üzerine yoğunlaşan basın ve kamuoyunun eşdeğer özveriyi Ceylan’ın katil ya da katillerini gün ışığına çıkartmak içinde sarfederler.