Helikopter Değil Memleket “Kıyıma” Uğruyor

[Siyabend]

İki gündür yazdığım yazı ilan yüzünden girmedi. Memleket elden gidiyor evet ama türban yüzünden değil bu savaş yüzünden demiştim. Giden canları, harcanan akıllara durgunluk veren paraları hiç mi “memleketten” saymıyoruz?
“Siz yatağınızda huzur içinde uyurken onlar..” lafından da sıkıldığımı ve ayrıca yatağımda huzur içinde uyumadığımı, orada bir operasyon var diye az sonra durakta otobüs beklerken yanımda canlı veya cansız bir bombanın patlamayacağının da bir garantisi olmadığını...
Fazıl Say gibi benim DE rüyalarımın öldüğünü... Öyle azınlıkta kaldık, etrafımızı türbanlılar sardı diye değil, bu bitirilmeyen savaş yüzünden..
Ama bütün bunları hak ettiğimizi. Böyle asker goygoyculuğu yaptığımız, kulaklarımızı gerçeklere tıkadığımız, 30 yılda ne kadar can ve para gittiğini hiç umursamadığımız, soranlara kızdığımız, mahkemeler açtığımız, niye oluyor bu savaş, bu adamlar ne istiyor, bir dinleyelim hele, bu yöntem belli ki çare değil, başka bir şey deneyelim demediğimiz, “bir tane daha evladım olsun onu da feda ederim” dediğimiz ve bir iki şehit anası, bir iki yazar dışında kimse ses çıkartmadığı sürece olacağının bu olduğunu...
Ve kazandaki su çoktan kaynama noktasına geldiği halde bizim hala kurbağa gibi içinde paşa paşa oturmamıza inanamadığımı..



***


Demiş idim ki Bülent Ersoy benden evvel davrandı. “Anne değilim olamayacağım da. Ama olsaydım başkalarının savaşına oğlumu göndermezdim. Göz göre de bu çocukları analar doğursun, toprağa versinler. Vatan bölünmez şehitler ölmez. Hep aynı klişe laflar” dedi,
Ve başına gelen de geldi. Çalışkan Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığı Basın Savcısı Ali Çakır “halkı askerlikten soğutma” iddiasıyla soruşturma başlattı.
Perihan Mağden ile Bülent Ersoy aynı kaderi paylaşmaları da Türkiye’nin 10 bin 678 tuhaflıklarından biri olmalı.
TARAF gazetesi ki ilk çıktığında söylediklerimi geri alıyorum, şahane bir gazete- Bülent Ersoy’u manşet yapmış. “Doğurmadan Cesaret Ana” Ahmet Altan, konu hakkında yazılabilecek en güzel yazıyı yazmış.
Daha iyisi olamayacağı için bir kısmını alıyorum:


***


“Başkaları ölürken” kahraman olmak ne kolay.. Savaşı öven manşetler at, savaşı öven yazılar yaz.. Ve başka insanların cenazeleri gelsin. Nasıl olsa ölen sen değilsin... Kendilerinin ya da çocuklarının hayatları tehlikede olmadığında “kahraman” kesilen insanlardan iğrendiğimi söylemeliyim. Nasıl bir vicdan yoksunluğu bir insana başkalarının ölümü hakkında bu kadar rahat konuşma hakkı veriyor? Nasıl utanmadan başkalarını ölüme göndererek “vatanseverlik” edebiliyorlar? Onlar ölünce siz vatansever mi oluyorsunuz? Üstelik ölümle vatanseverliği öylesine aldırmaz bir vahşetle bir araya getiriyorlar ki ölümlerden hoşlanmayanlar bile “hain” olma korkusuyla susuyor.
“Sorunları çözmek için başka yollar varken savaşı övmek ahlaksızlıktır” diyen çıkmıyor. Bir Bülent Ersoy çıktı. Böylesine saygıdeğer bir cesareti bu toplumda az gördüm. Eğer bir tane yerine on tane Bülent Ersoy çıksaydı onun gibi şöhretini kariyerini sırf “çocukları kurtarabilmek” için tehlikeye atmaya razı, onun şöhretinde, bu ülkede daha az çocuk ölürdü. Ama herkes kendi rahatını, kendi şöhretini kendi kariyerini “başkalarının çocuklarından” daha çok seviyor.”


Tuğçe Baran

[maureen09]

Nasıl utanmadan başkalarını ölüme göndererek “vatanseverlik” edebiliyorlar? Onlar ölünce siz vatansever mi oluyorsunuz?

Hayır.Kimse vatansever olmuyor bu şekilde.Onlar ölünce ailelerinin yürekleri yanıyor.Onların ölümlerini "vatan için öldüler" diyenler ise vur patlasın çal oynasın hayatlarına devam ediyor.