Sözün Bittiği Yer.

Hayatımıza örnek alacağımız hikayeler
Cevapla
Newroz
Yönetici
Yönetici
Mesajlar:1097
Kayıt:06 Ara 2006 16:10
Ruh Hali:Huzurlu
Cinsiyet:Kadın
Sözün Bittiği Yer.

Mesaj gönderen Newroz » 11 Eki 2009 11:46

O günü çok iyi hatırlıyorum. Sırf gururundandı beni terk edişin. Kısa bir zaman içersinde belki de hayatım boyunca başıma böyle bir şey iki kere gelmeyecekti. Sen, benim hayatımda görüp görebileceğim en güzel şeydin.

Sana mektubumda söz vermiştim. Seni unutmaya çalışacağım demiştim. Ama olmadı. Beni terk ederken son bir kez geri dönüp arkana baktığında gözlerindeki endişeyi, keşkeyi hissettim. Seni unutamadığımın bütün sebebi buydu. Bir kıvılcım vardı gözlerinin ta ortasında hala yanan. Gel! Beni tekrar keşfet, yeniden yaşayalım der gibi.

O günden sonra gözlerin kaldı aklımda. O zaman anladım ki, sen hiçbir zaman başıma gelebilecek güzel şeylerden olamayacaktın. Sen hep özel kalacaktın.
Bence insan hayatında bir defada olsa bir şeyi sonuna kadar götürmeliydi.

Senin için hissettiklerim bu düşünceme dahildi. Beni terk ettiğin günden itibaren senin hakkında olmadık düşünceler, olmadık planlar, olmadık hayaller peşine düştüm. Düştüm ama, yaşanmak istenen her güzel şey gibi, her şeyin tersi gelir seni bulur ya, seninle kurduğum hayallerde işte öyle ters oldu.

O günleri anlatmaya nereden başlayayım.
Gidişinin ardından işe yaramaz biri gibi hissettim kendimi. O ana kadar gidişinin ağır olacak izlerini taşıyordum üzerimde. Ama, bunun farkında değildim. Duygulanmamıştım. Senin gibi kendi içimde bu anlamsız ayrılığa sebep bulamıyordum. Sinirliydim. Fakat, o an en büyük isteğim sana kal demek oldu. Yapamadım. Senin gibi, saçma sapan gururuma yenik düştüm.

Gittiğinde işte en büyük korkumla yüzleştim. Sen yoktun yanımda. Bu duyguyu bana yokluğunla yaşattın. Bunlar sadece hasretinle geçen günlerden, gecelerden sonra aklıma gelenler. En büyük yaraları ben bu duygularla aldım.
Sensiz geçen günlerde içimde hiçbir şeyin değiştiği yok. Değişir diye bekledim. Beklemek zorundaydım. İçimden sana karşı koyup koymamak arasında bocalıyordum.

Bir köşeye yığılmış duygularla hep yaşadım. Aslında tam olarak böyle olmadı. Ben senin bana emanet bıraktığın duygularla bir enkazın altında günlerce yaşamaya çalıştım.

Gelmeyecektin. Ama ben yinede seni içimde yaşamayı seviyordum. Bazen karabulutlar kaplıyordu duygularımı, bazen güneşli bir gökyüzü gibi oluyordu senle dolu duygularım. Bu ikilem arasında hep bocaladım.

Kimse ciddiye almıyordu duygularımı. “ Gitti o. Sen bak kendi hayatına. Onsuz yeni bir yol belirle” diyorlardı. Anlamıyordum. Neydi bu bana karşı duyulan ciddiyetsizlik. Çözemiyordum.

Hiç kimse beni olacaklar karşısında uyarmamıştı. Sadece “boşver geçer” diyorlardı. Sana olan sevgimi hiçe sayıyorlardı.

Şimdi anlıyorum da kopacak bir fırtınanın habercisiymiş bu söylenenler. İnan ki, hayal kırıklığına uğradım. Olduğum yerde öylece saplandım kaldım.

Evlendiğini söylediklerinde utancımdan başımı kaldıramadım. Ben boş bir hayal peşinde mi, olmayacak bir sevdanın peşinde mi koşmuşum. Utandım. Ama, sana sevgimi çözemezlerdi. Boynu büküp acı gerçekle yanlış yollarda sevdanı yaşamaya daldım.

Ne yapsam da yok edemezdim senle olan duygularımı. Olsun sevgilim!

Sözün bittiği yerde ben, seni yine severim.


ZAGROS
Moderator
Moderator
Mesajlar:9466
Kayıt:28 Şub 2007 22:02
Ruh Hali:Huzurlu
Cinsiyet:Erkek
Burç:Koç
Takım:Fenerbahçe

Re: Sözün Bittiği Yer.

Mesaj gönderen ZAGROS » 07 Kas 2009 19:12

sürükleyici güzel bir hikaye
Cevapla

“Hikayeler” sayfasına dön