Polikrates'in Yüzüğü

[Siyabend]

Polikrates'in yüzüğü, mutluluktaki suçluluk duygusunu betimleyen bir metafor olarak kullanılmaktadır. Modern toplumlarda insanlar, göreceli bir refah ya da bolluk içinde yaşamakla birlikte, binlerce yıl süren yoksulluk dönemlerinden bir miras olarak aldıkları duygulan korumaktadırlar.

Öyküye göre, Kral Polycrates mutlu bir insandır. İstediği her şeye sahiptir. Kendisini özel bir varlık gibi gördüğünden herkes gibi olmayı, dünyanın yasasına uymayı istememektedir ve kendisine bir kayıp, acı veya ıstırap yaşatmakla kaderini önleyebileceğini düşünmektedir.

Bunun için çok sevdiği ve hazinesi içinde sahip olmakla özel olarak övündüğü kıymetli yüzüğünü adak olarak sunmak ister ve denize atar. Ancak Tanrılar bu adağı kabul etmezler. Yüzüğü yutan balık bir balıkçı tarafından avlanır ve balıkçı, kralın yüzüğünü tanıyıp ona geri getirir. Kral yüzüğünden kurtulmak için umutsuz bir şekilde pek çok yolu denerse de hep başarısız olur. Sonunda hem servetini, hem de huzurunu kaybeder.