Sen Küçük Bir Çocukken...
küçükken yalan söylememe gerek kalmazdı çünkü doğru da söylesem babam bana inanmazdı:)kardeşimle beni biyerlerde kavga ederken görse beni hiç dinlemeden suç senindir kesin derdi,dur baba demeye kalmaz sus lan yaramaz diyip...gerisi malum.ben de yalan söyleme ihtiyacı hissetmedim hiç:)
küçükken çok meraklıydın doğrusu:)öyleki mahallenizin dedikodu ekibi sendeki pırıltıyı o yaşlarda farkedip pencere önü sohbet meclislerine seni de çağırır çekirdekten yetişme bi meraklı olman için ellerinden geleni yaparlardı.ne derece başarılı olmuşlar takdir yüce milletimin:)
küçükken çok meraklıydın doğrusu:)öyleki mahallenizin dedikodu ekibi sendeki pırıltıyı o yaşlarda farkedip pencere önü sohbet meclislerine seni de çağırır çekirdekten yetişme bi meraklı olman için ellerinden geleni yaparlardı.ne derece başarılı olmuşlar takdir yüce milletimin:)
mahallenin ortasında elinde içine domates doğradığın ekmekle gezerdin.seni elinde ekmek yemiyorken gören yok denecek kadar azdı hatta az denecek kadar yoktu.uykun gelmediği zamanlarda kuzuları saymak hayalcilik derdin ve eline aldığın ve yediğin domatesteki çekirdekleri saymaya başlardın.deniz kenarında bi yere gitsen denizin kenarında hamurdan kaleler yapar ve vakit kaybetmeden yerdin.küçükken bütün çocuklar annelerinden babalarından ayakkabı pantolon etek falan isterken sen yaka önlüğü isterdin,işin gücün yemekti.küçükken çok oburdun be...:)))